Van ‘Hij Speelde Accordeon’ tot ‘Ik Mis Je Elke dag’: de songs van Luc Steeno krijgen een verrassende make-over in Liefde voor Muziek

Die keer op de radio, op een trouwfeest of gewoon op een zondagmiddag in de zetel. Met klassiekers als Hij Speelde Accordeon, Bel Me, Schrijf Me en Ik Mis Je Elke Dag wist Luc Steeno zich te wortelen in het Vlaamse geheugen. “Uiteindelijk, laat ons eerlijk zijn, is dat ​ gewoon Vlaamse muziekgeschiedenis hé”, vat Alex Callier het mooi samen. Ook voor Barbara Dex is het een trip down memory lane: “Ik ben zelf begonnen in de jaren negentig. Dat was toen voor mij als negentienjarige echt een artiest.” 

Als opwarming voor zijn muzikale avond trakteren de collega’s Luc op een verrassing: een comeback van de Soundmixshow. Van ‘Maksim Jackson’ tot ‘Kiss With Buns’ en uiteraard Luc zélf als Will Tura. “In 1986 heb ik meegedaan aan de Soundmixshow met een nummer van Will Tura”, vertelt hij. “Ik heb die wedstrijd gewonnen, dat was het begin van mijn carrière.”

Bekijk hier de preview:

Barbara Dex trekt de avond op gang en neemt iedereen mee op een countrytrip met haar versie van Geen Vreemde Meer, een vrolijke track uit 1999. Hooverphonic waagt zich aan Ga Dan, een nummer dat verrassend natuurlijk aanvoelt. “We dachten dat we lang zouden moeten zoeken, want laat ons eerlijk zijn, qua genre liggen we ver uit elkaar”, vertelt Alex Callier. “Maar toen we dit nummer hoorden, dachten we meteen: dit is Hooverphonic. Evidentie zelve.” Kids With Buns geeft een nieuwe dimensie aan Sinds Je Die Ene Vond, onder de titel The Sun. “Jij hebt geschiedenis geschreven Luc, want dit is het meest gelukkige nummer dat tot nu toe in ons repertoire bestaat”, lachen de dames.

Frank Vander linden buigt Hij Speelde Accordeon om tot een breekbare ballade. “Je hebt het al zo vaak gehoord dat je eigenlijk niet meer stilstaat bij de inhoud van het nummer”, legt Frank uit. “Het is eigenlijk een triestig liedje en ik heb het nog triestiger gemaakt.” Luc beaamt: “In het begin had het ook die feeling, maar het is vercommercialiseerd doordat het een hit werd en door de publieke gimmick ‘joehoe joehoe’. Jij hebt het terug rechtgetrokken.”

Maksim krijgt iedereen stil met zijn versie van Ik Mis Je Elke Dag, Lucs grote doorbraak op televisie in 1989. “Ik vind het moeilijk om te zeggen dat ik iemand mis, ik ga het proberen zo zacht en eerlijk mogelijk te brengen”, vertelt Maksim. Luc herinnert zich die periode nog als de dag van gisteren: “Ik heb dat lied 22 weken aan een stuk gezongen voor televisie. Nu zou je daarvoor smeken, maar na enkele keren dacht ik: het is toch niet waar, moet ik het weer zingen?” 

Als afsluiter van de avond brengt Luc een nummer dat al lang op zijn verlanglijst staat: Met Gesloten Ogen van Eddy Wally. “Ik droom er al jaren van om dat in mijn versie te brengen, maar het is altijd uit de boot gevallen. Nu krijg ik eindelijk die kans.” En daarmee brengt hij niet alleen hulde aan Eddy Wally, maar ook aan de Vlaamse muziek die hem van jongs af aan gevormd heeft. “Mijn ouders kwamen twee keer per jaar buiten. Eén keer met de kermis en één keer met het bal van de burgemeester”, vertelt Luc. “Zo heb ik de Vlaamse muziek leren ontdekken. Ik ben fan van het eerste uur.”

Niet voor publicatie:

De foto’s uit het persbericht kan je downloaden via communicatie.vtm.be of foto.dpgmedia.be.

Bovenstaande preview is over te nemen via deze embedcode: <div style='padding-top: 56.25%; position: relative; height: 0; width: 100%;'>

 ​ <iframe allowfullscreen='' class='mc-embed' height='100%' mozallowfullscreen=''

 ​ ​ ​ src='https://mychannels.video/embed/1339683?external=true&loop=false&aspect_ratio=16%3A9&auto_play=false&single_play=false&pip=false'

 ​ ​ ​ style='border: 0; position: absolute; left:0; top: 0; overflow:hidden;'

 ​ ​ ​ webkitallowfullscreen='' width='100%'

 ​ >

 ​ </iframe>

</div>