Sean Dhondt houdt het niet droog bij beklijvende cover van The Starlings

Op maandag 11 mei is het in Liefde voor Muziek aan de ruwe bolster met het peperkoeken hart van het gezelschap om zijn songs uit te lenen aan zijn collega-artiesten. De voorbije weken verraste Sean Dhondt zelf telkens met een unieke sound en gaf hij elke song een heel eigen invulling. In zijn eigen aflevering laat hij zich meeslepen door de bewerkingen van zijn collega’s. En die roepen heel wat emoties bij hem op.

Sean Dhondt is naast Qmusic-dj en presentator bij VTM ook bezeten door muziek. Hij werd bekend als zingende drummer van de poppunkgroep Nailpin, die tal van festivalweides deed vollopen met hun stevig gitaarwerk en zelfs in Japan tourde. Dat hij tot zijn 10de een ‘gabber’ was, kon dan ook niemand vermoeden. In 2014 gooide Sean het over een andere boeg met Manoeuvres, waarvan hij zowel de leadzanger als de songschrijver was. Twee verschillende repertoires dus, waarmee de artiesten hun ding kunnen doen.

“Ik vind het fijn dat ik langer heb moeten wachten om mijn muzikale ‘cadeaukes’ uit te pakken”, vertelt Sean in Liefde voor Muziek. “Ik had dat als kind al. Dat uitgestelde genot, het verlangen en het wachten: ik ben daar goed in.” Wie niet moet wachten, is Regi. Hij koos voor misschien wel dé grootste Nailpin-hit: They Don’t Know. De gitaren en drums heeft hij omgewisseld voor een breekbare versie die door OT wordt gezongen. “Een beetje indian summer in Ibiza”, reageert Karen. Karen zelf koos ook een nummer van Nailpin: It’s Alright. Daar maakt ze naar goede gewoonte een hele eigen versie van met de titel Ken Ik Jou.

Dat Sean ooit het voorprogramma deed van Bon Jovi kan uiteraard op veel bewondering rekenen van Gene Thomas. Voor “Gene Machine” zelf was de keuze deze keer meteen duidelijk. Hij koos voor The Ending, uit de symbolische laatste plaat van Nailpin. “Ik heb er iets helemaal anders van gemaakt”, kondigt hij aan. Na Gene zit één van zijn collega’s heel zenuwachtig heen en weer te schuiven in zijn zetel. André Hazes brengt dé radiohit van Manoeuvres, die Sean speciaal schreef voor zijn grote liefde Allison: My Love. “Ik schreef het voor Karen”, lacht André. Waarom hij zo zenuwachtig is? “Ik vind dit heel eng, de manier waarop jij zingt is ongelofelijk bijzonder. Je maakt zoveel sprongetjes in je zinnen, terwijl bij mij alles heel recht en lekker simpel is. Ik heb dit wel 8 keer moeten repeteren.” 

Tom Dice wint er geen doekjes om dat hij een grote fan is van Nailpin. Toch koos hij samen met Kato voor And We Keep Waiting van Manoeuvres. “De melodie sprak me meteen aan”, vertelt Kato. “We hebben er wel een dreiging in gestoken.” Die dreiging en het vleugje Nick Cave dat ze hebben toegevoegd, zorgen voor een onversneden kippenvelmoment waarbij Sean het niet droog kan houden. Ook Peter Vanlaet raakt Sean met zijn cover. Hij kende de songs van Nailpin niet, maar werd naar eigen zeggen meteen “zwaar fan”. “Ik heb een plaat van jou ontdekt en die is als de menukaart in mijn favoriete restaurant: ik kon niet kiezen. En wat doe je dan? Je pakt het eerste gerecht op de kaart.” Zijn keuze voor There Goes Another Heart, dat hij ontdoet van alle gierende gitaren, verrast Sean compleet.

Op het einde van de avond is het volgens Regi aan “de man die van 87 miljoen verschillende muziekgenres en bands houdt” om één nummer te kiezen voor een tribute. Daarvoor zocht Sean raad bij zijn mama. “Toen ik 2 jaar was, kwam de film The Jewel Of The Nile uit. Als klein mannetje stond ik altijd voor de tv mee te dansen met de soundtrack: When The Going Gets Tough van Billy Ocean.” Genoeg redenen om zijn kindertijd te herbeleven met een eigen versie.

Niet voor publicatie:
​De foto's uit de mail kan je downloaden via https://communicatie.vtm.be/
​Fotomateriaal vind je op https://persweb.be/