Julie Van den Steen keert met een klein hartje terug naar de plek waar ze droomde van een tv-carrière, maar pesters aan haar zelfvertrouwen knaagden

Welke grote of kleine verhalen herinneren bekende Vlamingen zich nog uit hun schooltijd? Welke jongen of welk meisje ging stiekem met hun aandacht lopen? Met welke talenten blonken ze uit? En zijn ze geworden wie ze hoopten te worden? Eric Goens dompelt in zijn nieuwe VTM-programma Later Als Ik Groot Ben bekende gezichten zoals Bart Peeters, Nora Gharib, Alexander De Croo, Alex Agnew en Andy Peelman onder in een trip down memory lane. Julie Van den Steen is de eerste die op dinsdag 16 februari om 20.40 wordt teruggeflitst naar de schoolbanken. De schoolbanken waar ze droomde van een tv-carrière, maar pesters aan haar zelfvertrouwen knaagden. “Pas sinds een paar jaar durf ik te zeggen dat dat pesten was. Hier op school was dat gewoon: Julie heeft een moeilijk karakter.”

Vanop de schoolbanken gaat Eric Goens op zoek naar het levensverhaal van zijn gasten. Ze tonen waar ze kattenkwaad uithaalden op de speelplaats, snuiven de geur op van de iconische refter en doen in de turnzaal de oefeningen die ze er vroeger ook deden. Eric nodigt ouders, familieleden, beste vrienden, oud-leerkrachten en eerste crushes uit voor een bijzonder ‘oudercontact’, waarop hij achterhaalt hoe de bekende Vlaming écht was als kind. De schooldag wordt afgesloten met een onverwacht proefexamen, waarin Eric test hoe goed ze scoren op de vragen die ze als 10-jarige oplosten. Een test met verrassende resultaten.

Eric Goens: “Het is een heerlijke uitstap om in iemands herinnering te mogen graven. Uiteindelijk zijn onze eerste schoolbanken zo bepalend voor wat er in de rest van ons leven zal gebeuren. De school als spiegel van je leven. Waarom ben je geworden wie je bent? En hoe en wanneer?”

Eric duikt samen met mama Fabienne en papa Patrick, oma/juf Magda, BFF Joyce en crush Sander in de jeugdjaren van Julie Van den Steen

“Ik kom hier met knikkende knieën binnen, want mijn schooltijd herinnert mij voor een groot deel aan alles waar ik niet aan wil herinnerd worden”, vertelt Julie wanneer ze haar oude school in Dendermonde binnenstapt. De plek waar de mysterieuze verdwijning van ‘zuster Gabrielle’ haar fantasie op hol deed slaan, waar ze in het eerste leerjaar leerde lezen en schrijven bij haar eigen oma Magda, waar Joyce haar BFF werd en waar Sander een onvervulde jeugdliefde bleef. Eric probeert van hen te weten te komen wie Julie écht was als kind. Een ‘jonge diva’ die zich toen al aangetrokken voelde tot het podium en in de wieg was gelegd voor een tv-carrière. “Ik zong en danste heel graag en wilde in die wereld terechtkomen. Ik had zelfs een artiestennaam: Julie Stone.” Papa Patrick vult aan: “Ze had al een liedje geschreven om deel te nemen aan Eurosong For Kids.”

Toch beleefde Julie geen zorgeloze kindertijd op school. Plagen en pesten: het heeft er zwaar ingehakt. “Ik had geen vriendjes en vriendinnetjes en kan me niet herinneren dat ik speelde op de speelplaats”, klinkt het. “Ik had het gevoel dat ik geviseerd werd en wist ook niet goed wat ik verkeerd deed. Er zijn dingen gezegd die echt niet kunnen. Op weg naar zeeklassen zei een leerkracht: ‘We gaan naar het serpentarium, waar Julie vandaan komt. Die noemde me dus eigenlijk een serpent.” “Ik ben bijna dagelijks in een furie de school binnengeschoten”, vertelt Julies mama Fabienne samen met papa Patrick. 

Wanneer Julie een video van zichzelf uit de oude doos terugziet, wordt ze pas echt geconfronteerd met hoe ze zich als kind voelde. “Dat is wel heftig. ‘Ik ben dik, lelijk en dom’: ik heb dat zo vaak herhaald tegen mezelf, maar ik wist niet dat ik het op camera had gezegd. Sindsdien is eten moeilijk geworden voor mij. Nu nog. Ik ben iets te veel bezig met wat mensen van mij denken.”

Bekijk de preview hier:

Eric heeft het met Julie over haar talenten die op school tot uiting kwamen. Zoals haar tekentalent, dat ze nu nog inzet om modeontwerpen te maken. “Ik wilde teruggaan naar de modeacademie en naailessen en patroontekenen volgen. Omdat ik het fijn vind om mooie dingen te maken. Ik geloof dat dat goed doet aan je zelfvertrouwen. Ik ben hier al jaren mee bezig, maar om het effectief te doen… Dat durf ik niet.” Julies klasbezoek wordt afgesloten met een proefexamen, dat nog één keer verbeterd wordt door juf Magda.

Niet voor publicatie:
​De foto’s uit het persbericht kan je downloaden via communicatie.vtm.be
​Uitgebreid fotomateriaal vind je op foto.dpgmedia.be
​Bovenstaande video is over te nemen via deze embedcode:
​<div style='padding-top: 56.25%; position: relative; height: 0; width: 100%;'><iframe allowfullscreen='' class='mc-embed' height='100%' mozallowfullscreen='' src='https://mychannels.video/embed/197450?automute=false&autoplay=true&pip=false&single_play=true&sticky=false' style='border: 0; position: absolute; left:0; top: 0; overflow:hidden;' webkitallowfullscreen='' width='100%'></iframe></div>