“Een zonnetje in de klas, maar wel een kwebbelend zonnetje”: Nora Gharib keert terug naar haar schooltijd

“Later als ik groot ben… dan ben ik exact dezelfde.” Dat is de conclusie van ‘suikerspin’ Nora Gharib wanneer Eric Goens haar op dinsdag 9 maart om 20.40 meeneemt naar haar lagere school op Linkeroever. Vroeger een babbelkous en nu nog altijd een babbelkous. Maar wel eentje die al heel wat bereikt heeft in de tv- en filmwereld. Met haar deelname aan K3 zoekt K3 als startpunt. Al kruipt Nora liever ver weg onder een schoolbank bij het zien van haar nooit uitgezonden pre-auditie 5 jaar geleden. “Ik was toen super nerveus, dat was echt doodgaan. Ik twijfelde die dag zelfs of ik wel moest gaan. Ik had hier dus evengoed niet kunnen zitten.”

Een soort van K3 avant la lettre vormde Nora in de lagere school met haar hartsvriendinnen Angélique en Sadaf. Drie onafscheidelijke meisjes met een verschillende afkomst. “Als kind kijk je daar niet naar”, vertelt Angélique. “Er was een instant klik.” Die klik deed hen briefjes naar elkaar sturen tijdens de les - in het Engels, want zo kan de juf niet meelezen - en zich verstoppen als de bel ging om stiekem verder te kunnen spelen. “Je bent een zonnetje in de klas, maar ook vaak een kwebbelend zonnetje”, vertelt één van Nora’s rapporten. “Ik kwam niet alleen weg met babbelen, maar ook met het niet goed studeren. Wat als mijn dochter later haar best niet doet? Als ze erdoor is, zeg ik: do your thing.” En dan is er nog Nora’s favoriete meester Eldo, die de les opfleurde met zijn gitaar of didgeridoo en waar iedereen een crush op had. Ook hij blikt terug op haar schooltijd.

Zo vrolijk als het eraan toeging in de lagere school, zo lastig werd het in het middelbaar. Vijf richtingen in acht jaar tijd: het zonnekind was even de weg kwijt. Mama Fatima was al die tijd de rots in de branding. “Na verloop van tijd is uitgekomen dat Nora gepest werd door een leerling”, vertelt zij. “Zij kwam op de speelplaats met haar vriendinnen rond mij staan en die moesten mij één voor één uitschelden”, vult Nora aan. “Ik heb daar lang niets over gezegd thuis. Dat meisje is van school gestuurd en daarna ben ik het zelf beginnen doen, uit een soort van verdedigingsmodus. Ik wilde laten zien dat ik wel degelijk de baas was en niet met mij liet sollen. Vreselijk dat iemand anders dat toen van mij heeft gemaakt. Ik heb nooit iemand uitgescholden, maar wel uitgesloten. Maar ik bén gepest geweest en heb het ook zelf meegemaakt. Een pester is vaak iemand die zelf met iets zit.”

Ook het ondernemen zit al van jongs af aan in Nora’s bloed. “Mijn mama kocht dan de Flair en op een dag zat daar een tattoo bij”, vertelt ze, “Ik heb die in stukjes geknipt, op school gezegd dat ze uit Marokko kwam en ze verkocht voor 2 euro per stuk. Ik heb elk stukje verkocht gekregen.” Dat de babbelkous van toen uiteindelijk goed terecht is gekomen, beseft Nora. “En door wat? Door te babbelen he. Dus aan alle babbelaars: blijven babbelen.”

Niet voor publicatie:
​De foto’s uit het persbericht kan je downloaden via communicatie.vtm.be
​Uitgebreid fotomateriaal vind je op foto.dpgmedia.be