Alexander De Croo spreekt in ‘Het Conclaaf van 2024’ voor het eerst sinds pijnlijke verkiezingsnederlaag 

2025 is in zicht, een nieuwe regering nog niet. Zo’n zes maanden na zijn eerste bezoek aan het kasteel van Jemeppe wordt Alexander De Croo dus nog steeds als “meneer de premier” begroet door Eric Goens. In ‘Het Conclaaf van 2024’, zondag 29 december bij VTM, spreekt hij voor het eerst sinds zijn pijnlijke verkiezingsnederlaag in juni. “Na zo’n verkiezingsuitslag moet je je mond houden en plaats laten aan de anderen”, verklaart hij zijn radiostilte.

De Croo reflecteert openlijk over zijn politieke toekomst - “ik denk dat ik in de nationale politiek plaats moet maken” - en blikt terug op zijn verhitte debat met Bart De Wever, zo’n zes maanden eerder in ‘Het Conclaaf’. Waar toen sprake was van “bad blood”, lijkt de strijdbijl nu begraven: “In de aanloop naar verkiezingen sta je met getrokken messen tegenover elkaar, na de verkiezingen is het onze prioriteit om het land te besturen. Mijn boodschap, en dat heb ik ook aan Bart gezegd: ik zal niets doen wat het voor jou moeilijk maakt om de regering te vormen”.

Maar de premier kijkt vooral terug op een lastig politiek jaar met een pijnlijke verkiezingsnederlaag: “Ik ben een week zeer zwaar teleurgesteld geweest en dan heb ik de pagina omgedraaid. Je kan je leven miserabel maken door in rancune te leven, maar waarom zou je dat doen?”. Al begrijpt De Croo waarom de kiezer wél rancuneus is en steekt hij de hand in eigen boezem: “Als partij hebben wij gedurende een bepaalde periode een beeld opgehangen van wat we absoluut niet willen zijn. Een café waar gevochten wordt, daar komen mensen niet naartoe. We hebben een opeenvolging gehad van dingen waar ik absoluut niet fier op ben en die met mijn partij geassocieerd werden. Ik denk, voor mezelf: ik had op paar momenten harder op tafel moeten kloppen. Bijvoorbeeld, fiscale hervorming. Ik had eigenlijk onmiddellijk moeten zeggen: daar is geen geld voor en de tegenstellingen binnen de zeven partijen zijn te groot. Vuilbak. Op die momenten had ik harder op tafel moeten kloppen.”

Bekijk de preview uit de aflevering hier: 

Van de premier van het land naar de koningin op de fiets. Met een nieuwe wereldtitel, de kassei van Parijs-Roubaix, een olympische medaille en een zesde Europese titel, schreef tweevoudig wereldkampioen Lotte Kopecky in 2024 wielergeschiedenis. Eric Goens bezoekt één van de boegbeelden van een gouden wielergeneratie tijdens haar trainingstage in Spanje, om terug te blikken op haar triomftocht en carrière. In het gesprek vertelt ze onder meer hoe ze omgaat met alle media-aandacht die daarbij komt kijken: "Toen ze twee jaar geleden op het podium van de Ronde van Vlaanderen de micro in mijn hand duwden, was het bij mij even error, zo van: nu weet ik echt niet wat ik moet zeggen. Ik heb wel niet het gevoel dat ik onzeker ben, dat is misschien het verkeerde woord. Vroeger bij de Chiro was ik de luidruchtigste van de hele hoop. Echt. Ik was een kwajongen tot-en-met. En op een bepaalde leeftijd is dat helemaal gedraaid en ben ik de meest introverte van de school geworden. Dat is echt gek. En dat heeft echt tijd nodig gehad om dat weer een klein beetje naar de andere kant te draaien."

Bekijk de preview uit de aflevering hier:

In deze ongewone tijden van formatie en politieke onzekerheid zoekt Eric Goens steun bij psychiater Dirk De Wachter. In het laatste Conclaaf van 2024 - dat wordt afgesloten met een muzikale noot van Berre - deelt De Wachter vanuit de biechtstoel zijn wijze woorden over gelukkig, zorg en verbinding in onze natie. 

Niet voor publicatie: